Nianie z ZUS i podatkiem – poradnik dla rodziców
Od 1 października 2011 domownicy mogą przyjąć osoby, które zaopiekują się ich dziećmi do lat trzech. Ich składki społeczne i zdrowotną sfinansuje budżet państwa za pośrednictwem ZUS. Aby tak się stało, trzeba jednak podpisać tzw. umowę uaktywniającą i spełnić wiele innych warunków
Nianią jest osoba fizyczna sprawująca opiekę nad dziećmi na podstawie umowy uaktywniającej. Nie może to być jeden z rodziców, nawet gdy samotnie wychowuje pociechę.
Istotna jest przy tym definicja rodzica, który sam wychowuje dziecko. Jest to panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik albo rodzic, w stosunku do którego orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, a także rodzic pozostający w związku małżeńskim, jeżeli jego małżonka pozbawiono praw rodzicielskich lub odbywa on karę pozbawienia wolności. Oznacza to, że jest to również osoba, która faktycznie pozostaje w związku, ale nie zostało to usankcjonowane urzędowo.
Wynika z tego też, że nie istnieją żadne ograniczenia w pokrewieństwie między rodzicami (rodzicem) dziecka a nianią. Umowę uaktywniającą wolno podpisać np. z babcią, ciocią czy pełnoletnim rodzeństwem malucha.
Taką umowę można zawrzeć wyłącznie w celu opieki nad dzieckiem, od ukończenia 20 tygodnia życia. I nie może ona trwać dłużej niż do końca roku szkolnego, w którym ukończy ono trzy lata. O rok dłużej – do ukończenia czterech lat – niania może się opiekować dzieckiem, wobec którego niemożliwe lub utrudnione jest objęcie go wychowaniem przedszkolnym.
Do zawierania takich umów ma rodziców zachęcić również to, że składki za nianię będzie finansował budżet państwa, a podatek – ona...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta