![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Oddaję, bo kocham
Nie jest łatwo ocenić faktyczny stan polskiej transplantologii. Z jednej strony najwyższy poziom wiedzy i umiejętności naszych chirurgów transplantologów, tytaniczna praca koordynatorów transplantacyjnych i rosnąca liczba przeszczepów. Z drugiej niedostateczna świadomość Polaków dotycząca dawstwa organów, niejasność wycen procedur transplantologicznych, wymuszony kryzysem zakup przez szpitale leków immunosupresyjnych dokonywany głównie według kryterium ceny
Dawstwo organów, zarówno w procedurze dawstwa żywego, jak i zgody na ich pobranie od osób zmarłych, jest najwyższą formą dzielenia się największą wartością, jaką stanowi ludzkie życie. Popierają je ateiści oraz wyznawcy wszystkich religii – od katolików, protestantów, przez prawosławnych i świadków Jehowy, którzy jedynie zwracają uwagę na to, by po pobraniu organ był obmyty z krwi, po buddystów.
Trudne statystyki
W ostatni weekend września w Warszawie odbyło się międzynarodowe sympozjum Żywy Dawca Nerki. Towarzyszące mu hasło „Oddaję, bo kocham" dotyczy zarówno dawstwa żywego, jak i wyrażenia zgody na pobranie organów od zmarłych. W tym pierwszym przypadku decyzja jest oczywista – oddajemy cząstkę siebie, by uratować życie bliskiej osobie, poprawić jego komfort, uwolnić od wyniszczających organizm dializ, uniezależnić od rygorów diety. W drugim stwarzamy szansę na uratowanie nieznanej nam osoby, zatrzymując cząstkę tej, która odeszła... po to, by nie odeszła na zawsze.
Na świecie co druga przeszczepiona nerka...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
