![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Prawda o długich związkach
„Przed północą” to już trzeci film o losach dwojga ludzi. Czy obserwowanie ich przez dwie dekady jest ciekawe?
PRO
Barbara Hollender
To niezwykły eksperyment. Zapis dojrzewania na przestrzeni dwudziestu lat tych samych bohaterów, ale też dwojga aktorów – Julie Delpy i Ethana Hawka. I reżysera Richarda Linklatera.
Celine i Jesse z filmu „Przed wschodem słońca" poznali się w 1995 roku. W Wiedniu przegadali jedną noc, włócząc się po ulicach, pijąc wino w parku, stojąc na moście nad Dunajem. Spontaniczny, prostolinijny Amerykanin i wyzwolona, kochająca sztukę Francuzka. Coś między nimi zaiskrzyło, jednak nie wymienili telefonów. Umówili się za pół roku, na dworcu w Wiedniu.
Drugi raz spotkali się w Paryżu, w „Przed zachodem słońca". Ale nie po sześciu miesiącach. Po dziewięciu latach, w roku 2004. Celine przyszła na promocję książki Jessiego. On miał za oceanem żonę i dziecko, ona przeżyła niejeden związek. Wypili kawę w kafejce, pochodzili ulicami Paryża, popłynęli statkiem po Sekwanie. I rozmawiali. Z każdą minutą coraz silniej wracała fascynacja sprzed lat. A także świadomość, że mają dla siebie tylko chwile, bo życie skazało ich na rozdzielenie.
„Przed północą" dzieje się po kolejnych dziewięciu latach. Marzenia okazały się...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
