![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Na własny rachunek dłużej za kierownicą niż na etacie
ANALIZA | Przepisy dotyczące kierowców samozatrudnionych niby odwołują się do wcześniej obowiązujących regulacji czasu pracy pracowników zatrudnionych w tym charakterze. Jednak sposób liczenia i ewidencjonowania ich zadań nie jest identyczny.
Od 16 lipca 2013 r. regulacjami ustawy o czasie pracy kierowców, które do tej daty dotyczyły wyłącznie osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę, objęto świadczących usługi przewozu na innych podstawach. Wszystko to za sprawą ustawy z 5 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy o czasie pracy kierowców (DzU z 2013 r., poz. 567). Do tej drugiej dodany został nowy rozdział 3a „Czas pracy kierowców niepozostających w stosunku pracy".
W tym rozdziale uregulowano:
- pojęcie czasu kierowców samozatrudnionych,
- ograniczenia ich czasu pracy w skali tygodnia i okresu rozliczeniowego oraz
- zasady prowadzenia ewidencji czasu pracy dla takich kierowców.
Jest w nim wiele odwołań do regulacji dotyczących kierowców etatowych, ale z pewnością nie można przyjąć, że są identyczne.
Godziny w dyspozycji
Czasem pracy w przypadku kierowców samozatrudnionych jest czas od rozpoczęcia do zakończenia obowiązków, w którym pozostają oni na swoich stanowiskach pracy, będąc do dyspozycji podmiotu, dla którego świadczą usługę przewozu drogowego i wykonują czynności wymienione w art. 6 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców. Ta definicja wynika z art. 26b ustawy o czasie pracy kierowców.
Pojęcie czasu pracy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
