Współpraca przy biznesie wszystko zmienia w ubezpieczeniach

INTERPRETACJE | Gdy pracownik spełnia kryteria osoby współpracującej z indywidualnym przedsiębiorcą, składki trzeba 

za niego odprowadzać od takiej podstawy, jaka obowiązuje prowadzących działalność. Jednak bez prawa do preferencji.

Osoba współpracująca z właścicielem firmy podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu, zdrowotnemu i dobrowolnie chorobowemu. Składki na ubezpieczenia społeczne opłaca się za nią od podstawy wymiaru przypisanej do przedsiębiorcy, czyli od kwoty wynoszącej przynajmniej 60 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do określenia górnej rocznej podstawy składek emerytalnej i rentowych. W 2014 r. jest to przynajmniej 2247,60 zł (3746 zł x 60 proc.).

Wynika tak z art. 18 ust. 8 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 1442 ze zm., dalej  ustawa o sus).

Również składkę zdrowotną ustalamy za współpracującego od standardowej podstawy charakterystycznej dla prowadzących działalność, tj. od kwoty przynajmniej 75 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego włącznie z wypłatami z zysku. Zatem w 2014 r. od minimum 3003,26 zł (4004,35 zł x 75 proc.), (art. 66 ust. 1 pkt c i art. 88 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, tekst jedn. DzU z 2008 r. nr 164, poz. 1027 ze zm., dalej ustawa zdrowotna).

Składki przeważnie w całości finansuje biznesmen z własnych pieniędzy, gdyż najczęściej z osobą współpracują łączy go nieformalna więź, a za...