Czy konfuzja chroni przed zatorami płatniczymi

Połączenie długu i wierzytelności w jednej osobie, powodujące wygaśnięcie zobowiązania bez zaspokojenia wierzyciela, nie jest formą uregulowania zobowiązania. Nie pozwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów spółki przejmującej wartości wydatków poniesionych przez podmioty przejęte, wyłączonych uprzednio przez nie z tych kosztów na podstawie 
art. 15b ust. 1 lub 2 ustawy o CIT.

Tak uznała Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 4 czerwca 2014 r. (ILPB3/423-122/14-2/PR).

Spółka przejęła dwie spółki z o.o. (dalej: spółki przejęte), wynikiem czego była pełna sukcesja prawna (w tym podatkowa). W momencie przejęcia spółka pełniła rolę wierzyciela, a dłużnikami były spółki przejęte. W wyniku przejęcia doszło do konfuzji i wygaśnięcia zobowiązania. W związku z tym, że w przewidzianych przepisami terminach zobowiązania nie zostały uregulowane, spółki przejęte wyłączyły związane z nimi wydatki z kosztów podatkowych.

Spółka przejmująca zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy konfuzja jest formą uregulowania zobowiązania pozwalającą na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów spółki wartości wydatków poniesionych przez spółki przejęte, wyłączonych przez nie uprzednio z tych kosztów na podstawie art. 15b ust. 1 lub  2 ustawy o CIT.

Prezentując własne stanowisko spółka wskazała, że konfuzja prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania bez uszczerbku dla majątku...