Sprzedaż wierzytelności niekoniecznie się opłaci

Firma, która skorzystała z ulgi na złe długi, a następnie zbyła swoje roszczenia wobec kontrahenta, musi skorygować podatek należny. Obowiązek ten istnieje dopiero od 1 stycznia 2013 r. Wcześniej nie było takiego przymusu.

Andrzej Sroka

W deklaracji VAT za grudzień 2013 r., po spełnieniu warunków określonych w art. 89a ustawy o VAT, spółka skorygowała podatek należny w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności (zastosowała tzw. ulgę na złe długi). Termin płatności określony na fakturze przypadał na 10 lipca 2013 r. Mimo czynności przeprowadzonych przez komornika firma nie odzyskała swoich należności. Wobec tego 9 czerwca 2014 r. podpisała umowę cesji wierzytelności, sprzedając wierzytelność za kwotę równą 50 proc. należności głównej. Czy spółka musi skorygować podatek należny i zwiększyć go w deklaracji VAT za okres, w którym wpłynęła należność z tytułu cesji wierzytelności? – pyta czytelnik.

Ulgę na złe długi, w odniesieniu do wierzyciela, reguluje art. 89a ustawy o VAT. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, jeśli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności...