Pięć grzechów restrukturyzacji

źródło: afp/costa lemmage

„Czarny piątek” w Nowym Jorku, 25 października 1929 r. Wielki Kryzys

autor zdjęcia: Bartosz Jankowski

źródło: Fotorzepa

To oczywistość, że rozwiązywanie problemów niewypłacalnych przedsiębiorców w drodze układów 
z wierzycielami jest z gospodarczego i społecznego punktu widzenia korzystniejsze od upadłości likwidacyjnej – pisze profesor.

1. W Polsce układów z wierzycielami jest stosunkowo mało. Ma to poprawić ustawa – Prawo restrukturyzacyjne (dalej: projekt ) przygotowana przez zespół Ministerstwa Sprawiedliwości. Niestety, po jego lekturze nietrudno o refleksję, że zawarte w nim rozwiązania mają wątpliwą wartość. Nie dają podstawy do przyjęcia, że istotnie przyczynią się do zmiany stanu rzeczy, na pewno jednak pogorszą sytuację wierzycieli i zagrożą pewności obrotu gospodarczego.

Projekt zawiera 422 artykuły, z których 383 przeznaczone są na prawo restrukturyzacyjne. Ponadto przewiduje obszerne zmiany w prawie upadłościowym i naprawczym (ogółem 237) i w 26 innych ustawach. Wprowadza się nową terminonologię, nie zawsze logicznie uzasadnioną. W ramach prawa restrukturyzacyjnego, które ma zapobiegać upadłości, przewiduje się cztery tzw. postępowania restrukturyzacyjne : 1) postępowanie o zatwierdzenie układu, 2) przyspieszone postępowanie układowe, 3) postępowanie układowe i 4) postępowanie sanacyjne. Konstrukcja zarówno przyspieszonego postępowania układowego, jak i postępowania układowego w swej istocie odpowiada zasadniczej strukturze postępowania układowego z 1934 r. W obu dłużnik w zasadzie sam będzie zarządzał swoim majątkiem, pilnowany przez nadzorcę sądowego. Możliwość odebrania mu zarządu będzie ograniczona (art. 248, 276 projektu). Postępowanie zaś o zatwierdzenie układu zbliżone jest do obecnego postępowania...