Mnożenie list płac utrudnia liczenie zasiłku

źródło: Rzeczpospolita

Rozliczenie za grudzień 2013 r. na dwóch listach

źródło: Rzeczpospolita

Rozliczenie za grudzień na jednej liście

źródło: Rzeczpospolita

Rozliczenie wypłaconych świadczeń:

źródło: Rzeczpospolita

Rozliczenie składników wypłaconych w sierpniu

RACHUNKI | Ustalając podstawę zasiłku dla pracownika, nie zawsze wystarczy odjąć składki faktycznie ujęte z jego pensji. Czasem trzeba ustalić średni wskaźnik potrąconych składek. Jest tak m.in. wtedy,
gdy składniki wynagrodzenia zatrudnionego rozliczono na kilku listach płac, a do tego jego przychód przekroczył roczną podstawę wymiaru składek emerytalno-rentowych.

Aldona Salamon

Ustalając podstawę wymiaru świadczenia chorobowego dla pracownika, wlicza się – co do zasady – przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za 12 miesięcy poprzedzających ten, w którym stał się niezdolny do pracy. Przy krótszym stażu uwzględnia się natomiast zarobki wypłacone za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia chorobowego (art. 36 ust. 1 i 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa; tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 159; dalej: ustawa zasiłkowa).

Pensja i dodatki

Wynagrodzenie, o którym tu mowa, to przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu części składek potrąconych z pensji zatrudnionego (emerytalnej, rentowej i chorobowej).

Przeważnie składki, które finansuje pracownik, to 13,71 proc. przychodu. Inaczej jest jednak, gdy zarabia na tyle dużo, że w trakcie roku przekroczył limit rocznej podstawy składek emerytalno-rentowych. Ta granica to równowartość 30 stawek prognozowanego na dany rok przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. W 2014 r. wynosi ona 112 380 zł.

W przypadku takiego przekroczenia, przychodu pracownika nie można pomniejszyć o 13,71 proc., lecz tylko tyle, ile faktycznie potrącono z jego pensji. W miesiącach następujących po tym, w...