Prezydent spadł z Platformy

autor zdjęcia: Waldemar Kompała

źródło: Fotorzepa

Andrzej Stankiewicz

Tylko wygrana w pierwszej turze mogłaby ukryć konflikty 
między Pałacem, PO i sztabem. Ale przez te konflikty szybkie zwycięstwo stało się mało prawdopodobne

Ten moment był symboliczny – gdy Bronisław Komorowski występował na początku lutego podczas posiedzenia Rady Krajowej PO, wszystkie partyjne symbole ustąpiły miejsca biało-czerwonym kolorom.

To był jasny sygnał dla partii, która właśnie wówczas poparła jego start w wyborach prezydenckich, że Komorowski nie chce występować jako polityk PO, że zamierza zdobyć poparcie wielu innych środowisk, by prezentować się jako kandydat ponadpartyjny. Dziś, na finiszu kampanii, widać, że takiej ponadpartyjnej kampanii zbudować się nie udało.

Cień na kampanii

Nasi rozmówcy we władzach PO uważają dziś, że decyzja Komorowskiego o zdystansowaniu się od Platformy była błędem – i w niej właśnie upatrują początku serii wpadek, które doprowadziły do zmarnowania sporej dozy poparcia dla prezydenta i utraty realnych szans na wiktorię w pierwszej turze. Opowiada jeden ze sztabowców: – Partia nie działała w tej kampanii jak sprawny mechanizm. Struktury uznały, że skoro Komorowski nie występuje jako kandydat PO, to znaczy, że ktoś inny robi mu kampanię. To był ogromny błąd, który położył się cieniem na kampanii.

Pierwszym, zlekceważonym, sygnałem było zbieranie podpisów pod kandydaturą Komorowskiego. Prawo wymaga, aby kandydat zebrał co najmniej 100 tys. podpisów poparcia, aby mógł stanąć do wyborów. Dla polityków z dużych ugrupowań to...