![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Przedsiębiorca powinien wiedzieć, czy kupuje żywność czy paszę
Nie można zakazać sprzedaży produktu na podstawie dowodów uzyskanych po zakończeniu postępowania administracyjnego.
Państwowy powiatowy inspektor sanitarny zakazał przedsiębiorcy sprzedaży części partii mąki sojowej odtłuszczonej wyprodukowanej na jego zlecenie przez jeden z młynów. Użyto do jej produkcji śruty sojowej, co do której inspekcja nabrała podejrzenia, że była przeznaczona dla zwierząt. Nakazała przedstawić przedsiębiorcy dokumentację potwierdzającą przeznaczenie tego surowca do produkcji środków spożywczych dla ludzi oraz wykazu miejsc i ilości zabezpieczonych partii.
Dla ludzi czy zwierząt
Przedsiębiorca kupił pięć partii śruty sojowej. Do dokumentów zakupu były dołączone listy przewozowe, świadectwa analiz i badań mikrobiologicznych. Śruta pochodziła od tego samego importera.
Zdaniem inspekcji dowody zakupu śruty sojowej oraz towarzysząca im dokumentacja nie dały możliwości identyfikacji kilku partii śruty.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego należy zapewnić możliwość monitorowania żywności na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji. Ustęp 4 tego artykułu mówi zaś, że...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
