Od stycznia porozumienia cenowe według nowych zasad
Metodą, która pozwoli na ograniczenie ryzyka związanego z kwestionowaniem przez fiskusa rynkowości świadczeń między powiązanymi spółkami, może być zawarcie przez nie porozumień z ministrem finansów co do stosowanych w przyszłości cen.
Agnieszka Mitoraj Magdalena Kłysz-Kurzawa
Uprzednie porozumienia cenowe (z ang. advance pricing agreement) to znany w praktyce międzynarodowej instrument zarządzania ryzykiem podatkowym z zakresu cen transferowych. Do polskich regulacji prawnych procedura wiążących porozumień cenowych została wprowadzona od 1 stycznia 2006 r. w ramach działu II ordynacji podatkowej.
Porozumieniem cenowym jest decyzja wydana przez ministra finansów, w której potwierdza się ustaloną w trakcie negocjacji z przedstawicielami Ministerstwa Finansów metodologię ustalania cen transakcyjnych w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi. Istotną korzyścią związaną z przeprowadzeniem tej procedury jest uzyskanie przez podatnika potwierdzenia rynkowości warunków swojej transakcji i wyeliminowanie ryzyka zakwestionowania takiej transakcji podczas kontroli podatkowej.
Organem właściwym dla wydawania porozumień cenowych jest minister właściwy do spraw finansów publicznych, który działając na wniosek podmiotu krajowego, jest uprawniony do wydania decyzji uznającej prawidłowość wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotem krajowym a powiązanym z nim podmiotem lub podmiotami (porozumienia jednostronne).
Obowiązujące przepisy przewidują również możliwość wydawania porozumień wielostronnych, będących rezultatem porozumienia pomiędzy ministrem finansów a...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta