Zakazane zapisy kontraktowe nadal będą kłopotliwe

źródło: materiały prasowe

Magdalena 
Bęza

Decyzje uznające badaną klauzulę umowną za niedozwoloną będą miały konsekwencje dla przedsiębiorcy ją stosującego oraz wszystkich konsumentów, którzy zawarli lub zawrą z nim umowę na podstawie wzorca nią objętego.

17 kwietnia br. wchodzi w życie obszerna nowelizacja (dalej: nowelizacja) ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów z 16 lutego 2007 r. (DzU z 2015 r., poz. 184) oraz innych ustaw. Nowelizacja całkowicie modyfikuje system zwalczania tzw. niedozwolonych klauzul umownych w obrocie konsumenckim. Zgodnie z przepisem art. 385 [1] kodeksu cywilnego niedozwolone (abuzywne) klauzule/postanowienia umowne są definiowane jako postanowienia umowy zawieranej z konsumentem, kształtujące jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, przy czym za niedozwolone nie uznaje się postanowień określających główne świadczenia stron (np. cenę towaru), o ile zostały one sformułowane jednoznacznie.

Jak jeszcze jest teraz

System funkcjonujący do kwietnia 2016 r. opiera się na kontroli sądowej. Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: SOKiK) po przeprowadzeniu stosownego postępowania sądowego uznaje analizowane postanowienie wzorca umowy za niedozwolone i zakazuje jego wykorzystywania w obrocie, czyli w umowach zawieranych przez przedsiębiorców z konsumentami. W aktualnym stanie prawnym powództwo o uznanie konkretnej klauzuli za niedozwoloną może wytoczyć każdy, kto hipotetycznie mógłby zawrzeć z przedsiębiorcą umowę zawierającą kwestionowane postanowienie (a zatem nie tylko konsument, ale i inny...