Braki w zarobkach można uzupełnić

Wiele osób ubiegających się o świadczenia z ZUS boryka się z problemem zniszczenia dokumentacji płacowej byłego zakładu pracy. W odpowiedzi na interpelację Ministerstwo Pracy odpowiada, jak udowodnić wysokość zarobków w takim przypadku.

Zygmunt Łobejko

Przez kilkadziesiąt powojennych lat podstawę wymiaru emerytury lub renty stanowił przeciętny miesięczny zarobek z okresu:

- ostatnich 12 miesięcy zatrudnienia albo

- kolejnych 24 miesięcy zatrudnienia dowolnie wybranych z ostatnich 12 lat zatrudnienia.

Dopiero ustawa z 17 października 1991 r. wprowadziła zasadę, że w podstawie uwzględnia się zarobki osiągnięte w okresie kolejnych 3 lat kalendarzowych wybranych z ostatnich 12 – jeżeli wniosek o świadczenie został zgłoszony do 31 grudnia 1992 r. Później ten okres sukcesywnie przedłużano, aż do 10 lat kalendarzowych z ostatnich 20 – obowiązujący przy składaniu wniosku o świadczenie począwszy od 1 stycznia 2000 r.

Ponieważ według tych zasad zazwyczaj nie było powodu sięgać do zarobków sprzed 1980 r., rzadko sygnalizowano trudności z uzyskaniem ich potwierdzenia.

Problem z udokumentowaniem tych zarobków powstał w 1999 r., kiedy to weszła w życie ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wprowadziła ona bowiem możliwość wskazywania do podstawy wymiaru emerytur i rent – zarówno nowo przyznawanych, jak też przeliczanych – zarobków z 20 lat kalendarzowych poprzedzających rok zgłoszenia wniosku o świadczenie, dowolnie wybranych z całego okresu pracy zawodowej (podlegania ubezpieczeniu).

Wina w...