Sowiecki program biozagłady

źródło: Wikipedia

Radzieccy pionierzy podczas ćwiczeń na wypadek ataku z użyciem broni chemicznej lub biologicznej (1937 r.)

źródło: Wikipedia

Józef Stalin i komisarz obrony Klimient Woroszyłow, gorący orędownik broni biologicznej

Związek Radziecki przez cały okres swego istnienia udoskonalał i rozszerzał arsenał broni biologicznej, przygotowując się do wyprzedzającego ataku z jej użyciem.

Radzieckie władze podpisywały międzynarodowe konwencje o zakazie produkcji broni biologicznej, co nie przeszkadzało w przygotowywaniu ofensywnej wojny z jej wykorzystaniem. Pod koniec XX w. wojskowy kompleks biologiczny ZSRR był najpotężniejszy na świecie, a bojowe użycie drobnej części stworzonych tam mikroorganizmów mogło sprowadzić na ziemię zagładę porównywalną ze skutkami globalnego konfliktu jądrowego. To prawdziwy paradoks, że jedynymi, którzy odczuli na sobie skutki działania tej strasznej broni, byli obywatele ZSRR. Mało kto wie, że w 1979 r. na Syberii wybuchł biologiczny Czarnobyl.

Czy na ziemi może się wydarzyć coś straszniejszego niż zaraza, której ofiarami stają się miliony ludzi, a nauka jest bezsilna wobec agresji nieznanej bakterii? Zmora epidemii przez wieki prześladowała ludzkość, a każda realna zaraza cofała wręcz całe kontynenty w rozwoju cywilizacyjnym. W XIV w. epidemia dżumy uśmierciła trzecią część ludności Europy. Pandemia grypy zwanej hiszpanką, jaka ogarnęła kulę ziemską po I wojnie światowej, zabrała życie ok. 100 mln osób. Wraz z postępem nauki powiększała się oczywiście wiedza o zabójczych mikroorganizmach, ale medycyna zawsze była opóźniona w metodach ich zwalczania.

Łatwość zarażania ludzi i przerażające skutki epidemii praktycznie od zawsze nęciły patologiczne umysły...