Gdy pandemia wymusi pracę zdalną z zagranicy

Część osób wysłanych na pracę zdalną nie świadczy pracy w kraju, w którym normalnie by ją wykonywały. Ma to znaczenie w kontekście m.in. obowiązków podatkowo-składkowych.

Pandemia COVID-19 niewątpliwie ma wpływ także na tryb pracy pracowników delegowanych przez polskich pracodawców zagranicę. Czasem dochodzi do sytuacji, gdy pracownik w ramach pracy zdalnej nie może świadczyć tej pracy w kraju, w którym normalnie by ją wykonywał. Może to wynikać z konkretnej sytuacji epidemicznej w danym państwie, jak i wprowadzanych na bieżąco ograniczeń w przemieszczaniu się.

Pojawią się też sytuacje, gdy pracownik zdalny decyduje o zmianie miejsca zamieszkania na zagraniczne np. ze względów ekonomicznych (niższe koszty utrzymania) lub w celach podróżniczych.

Takie zawirowania mogą generować wiele pytań odnośnie rezydencji podatkowej, dotychczas przyjętego schematu opodatkowywania dochodów pracowników, rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne, a nawet ryzyka powstania zagranicą stałego zakładu pracodawcy.

Kraj opodatkowania pensji

3 kwietnia 2020 r. OECD wydała wytyczne, w których poruszono szereg kwestii ważnych dla podatników i płatników w kontekście pandemii COVID-19.

OECD za mało prawdopodobne uznało, że ograniczenia związane z COVID-19 mogą mieć wpływ na zmianę rezydencji podatkowej pracownika na skutek przymusowej pracy zdalnej w innym kraju. Niemniej jednak, gdyby doszło do sytuacji, w której pracownik spełniłby przesłanki uznania go za rezydenta podatkowego w...