Sąd bez emocji. Czy to możliwe?

Od postawy sędziego, jego słów będzie zależała satysfakcja uczestników sporu.

Jedną z głównych funkcji wymiaru sprawiedliwości jest rozstrzyganie sporów o prawo, ale czy faktycznie chodzi jedynie o jego literę? Czy zawsze wszystko da się odnieść do przepisów? Niestety nie, pozostaje jeszcze czynnik ludzki, a w nim emocje, które towarzyszą każdej sytuacji społecznej. Dotykają sędziego, strony, prokuratora, pełnomocników. Ich konstelacje, zależności można obserwować na różnych płaszczyznach, mają różne źródło i znaczenie.

O ile ustawodawca stworzył katalog narzędzi prawnych, którymi może się posługiwać sędzia, kiedy zarządza konfliktem na sali sadowej, o tyle niezwykle rzadko porusza się aspekt związany z wszelkimi mechanizmami psychologicznymi uaktywniającymi się wraz z rozpoczęciem sprawy w sądzie. Przede wszystkim należy wskazać, iż sędzia pracuje własną wydolnością i własnymi zasobami.

Samoświadomość sędziego

Często czynniki będące poza protokołem są istotne dla podejmowanych decyzji, reakcji. Począwszy od zaspokojenia podstawowych potrzeb, dbałości o higienę snu czy odpoczynku, która przekłada się na jakość wszelkich procesów związanych z przetwarzaniem informacji, pamięcią, po wypalenie zawodowe. Istotne jest również uświadomienie sobie własnych przekonań oraz schematów poznawczych, które stanowią filtr dla ocen danego zdarzenia, bądź indywidualne predyspozycje...