Nie tylko prezydent

źródło: nac

Zanim Ignacy Mościcki został wybrany na prezydenta II RP, odnosił sukcesy w dziedzinie chemii

Ostatni prezydent II Rzeczypospolitej zmarł 2 października 1946 r. w Versoix nieopodal Genewy. Warto pamiętać, że Ignacy Mościcki był też naukowcem, wynalazcą i budowniczym polskiego przedwojennego przemysłu chemicznego.

Prezydent Ignacy Mościcki był mężczyzną niezwykle inteligentnym, o wyjątkowej charyzmie. To m.in. dlatego po przewrocie majowym 1926 r. jego kandydaturę na prezydenta – za namową ówczesnego premiera Kazimierza Bartela – wysunął Józef Piłsudski. W tym czasie jednak Ignacy Mościcki skupiał się na pracy naukowej w Katedrze Elektrochemii Technicznej Politechniki Warszawskiej. Zanim bowiem Zgromadzenie Narodowe 1 czerwca 1926 r. wybrało Mościckiego na trzeciego prezydenta II Rzeczypospolitej (oficjalnie sprawował ten urząd od 4 czerwca 1926 r. do 30 września 1939 r.), dał się poznać jako utalentowany wynalazca w dziedzinie chemii.

Metoda Mościckiego: kwas azotowy z powietrza

Przyszły prezydent urodził się 1 grudnia 1867 r. w Mierzanowie koło Płocka w rodzinie szlacheckiej. Był wybitnie uzdolniony w zakresie nauk matematyczno-przyrodniczych, stąd zapewne studia chemiczne na Politechnice w Rydze, które ukończył w 1891 r. W związku z konspiracyjną działalnością w II Proletariacie oraz planowanym zamachem na warszawskiego gubernatora Josifa Hurko Mościcki ukrył się w Londynie (zresztą wraz ze swą żoną – ale o niej za chwilę). Tam poszerzał swą wiedzę w Technical College w Finsbury i Patent Library. Pracował również jako robotnik – początkowo rzeźbił w drewnie, później był pomocnikiem fryzjera. Dzięki finansowej pomocy matki udało mu się kupić zakład, w...