Warunki nadania statusu uchodźcy

W postępowaniu zainicjowanym wnioskiem o udzielenie ochrony międzynarodowej organy administracji mają obowiązek, jak w każdym postępowaniu, działać w zgodzie z zasadą prawdy obiektywnej, jednak obowiązek ten ulega pewnym modyfikacjom.

Zasady, warunki i tryb udzielania cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz organy właściwe w tych sprawach określa ustawa z 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2022 r., poz. 1264). Status uchodźcy nadaje się cudzoziemcowi, który na skutek uzasadnionej obawy przed prześladowaniem w kraju pochodzenia z powodu rasy, religii, narodowości, przekonań politycznych lub przynależności do określonej grupy społecznej nie może albo nie chce korzystać z ochrony tego kraju. Status ten nadaje się również małoletniemu dziecku cudzoziemca, który uzyskał status uchodźcy w Polsce, urodzonemu na tym terytorium.

Naruszenia praw człowieka

Prześladowanie niesie ze sobą poważne naruszenie praw człowieka chronionych konwencją genewską lub poprzez kumulację działań albo zaniechań wywołuje jednakowo dotkliwe skutki, jakby zostały rażąco naruszone prawa człowieka chronione konwencją (wyrok NSA z 20 października 2017 r., sygn. II OSK 1442/17).

Artykuł 1 ust. A konwencji genewskiej zawiera wyczerpujący katalog przesłanek, jakie powinny zostać spełnione przez cudzoziemca ubiegającego się o status uchodźcy. Podkreślenia wymaga to, że wśród tych przesłanek nie zawarto przyczyn bytowych lub ekonomicznych. Uchodźcą jest osoba, która nie ma normalnych powiązań z państwem, wynikających z legis patriae lub legis...