Fundator i beneficjent – dwa kluczowe podmioty

Treść statutu, najważniejszego dokumentu dla funkcjonowania fundacji rodzinnej, ustala fundator. Wskazuje w nim beneficjenta lub sposób jego określenia oraz zakres przysługujących mu uprawnień.

22 maja br. wejdzie w życie ustawa o fundacji rodzinnej. Reguluje ona ustanawianie, funkcjonowanie oraz rozwiązanie nowego w polskim prawie podmiotu – fundacji rodzinnej. Przyjrzyjmy się zatem dwóm postaciom kluczowym dla nowej instytucji.

Fundator i jego rola

Najważniejszą osobą dla i z punktu widzenia polskiej fundacji rodzinnej jest jej twórca, czyli fundator. To on powołuje do życia ten odrębny prawnie /osobowo byt w postaci fundacji rodzinnej (uzyskuje ona osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru fundacji rodzinnych). W tym celu fundator składa oświadczenie o  ustanowieniu fundacji rodzinnej w akcie założycielskim, który ma formę aktu notarialnego albo w testamencie (również w formie aktu notarialnego). Wydaje się, że w praktyce pierwsza forma ustanawiania fundacji rodzinnej (akt założycielski) będzie zdecydowanie popularniejsza, gdyż daje ona fundatorowi możliwość obserwacji funkcjonowania fundacji, realizacji założonych dla niej celów przynajmniej w początkowej fazie (za życia fundatora), wyciągania wniosków i dokonywania ewentualnej modyfikacji przyjętych zasad ładu korporacyjnego czy zasad określania beneficjentów i przysługujących im uprawnień.

Oprócz aktu założycielskiego fundator ustala treść najważniejszego dla funkcjonowania fundacji rodzinnej dokumentu – statutu (również w formie aktu notarialnego)....