Paradoksy wojny

– Rosjanie co mogli, wywieźli, resztę zniszczyli – mówi Taras Wozniak, dyrektor Lwowskiej Galerii Sztuki, laureat Nagrody Aleksandra Gieysztora. 29 marca gala.

Rok temu dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu nazwał pana „dowódcę obrony Galerii Lwowskiej”. Trafnie?

Zapewne. Mówił to dokładnie cztery dni po wybuchu wojny. Wszyscy byliśmy zmobilizowani czy też samozmobilizowani. Nie byliśmy pewni, co się będzie dalej działo – zwłaszcza w tych pierwszych dniach. Było wiele pogłosek, często niepokojących – na przykład o znajdujących się w pobliżu spadochroniarzach z Białorusi. Mężczyźni pracujący w galerii przeszli w tryb całodobowej pracy. Przychodziłem do galerii ze swoim karabinem maszynowym.

Jak przez rok zmieniła się sytuacja?

Jest spokojniej, lepiej wiemy, czego oczekiwać. Rozumiemy, że kiedy jest alarm powietrzny, to znaczy, że lecą rakiety. Może to dziwnie brzmi, ale przyzwyczailiśmy się do tego, bo człowiek potrafi do wszystkiego się przyzwyczaić. Także do wojny. Choć u nas we Lwowie spadały rakiety, to jednak nie było tak trudno jak w Charkowie czy w Chersoniu, gdzie ostrzał był...