System à la Łukaszenko

Jesteśmy krajem, w którym mamy prawie najniższy wiek emerytalny w Europie. Niestety, mało kto ma odwagę powiedzieć, że to nie jest nic dobrego.

W dniu 30 stycznia 2024 r. do laski marszałkowskiej został złożony projekt posłów lewicy dotyczący emerytur stażowych. Projekt ten wprowadza możliwość przejścia na emeryturę stażową urodzonym po 31 grudnia 1948 r., którzy posiadają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, o ile przysługująca temu ubezpieczonemu emerytura obliczona w formule zdefiniowanej składki będzie równa lub wyższa emeryturze minimalnej.

Problem w tym, że realizacja tego postulatu, nie dość, że drogiego, to i o charakterze dyskryminacyjnym, prowadziłaby nasz kraj dokładnie w drugą stronę niż to, co jest nam wręcz niezbędne. Nawet populistyczny rząd Mateusza Morawieckiego musiał pośrednio przyznać, że obniżenie wieku emerytalnego w 2017 r. było dużym długoterminowym błędem. Dlatego też, skrzętnie to ukrywając przed opinią publiczną, zapisał w KPO zobowiązanie do podnoszenia efektywnego wieku emerytalnego (w którym osoby faktycznie odchodzą na emeryturę).

Realizacja obietnic

Zarówno najnowszy projekt lewicy, jak i już złożony w Sejmie projekt pana prezydenta w obszarze emerytur stażowych są kompletnym zaprzeczeniem naszych zobowiązań z KPO. Realizując te pomysły, pójdziemy w drugą stronę i nawet prezydent Łukaszenko szeroko otworzy usta ze zdziwienia.

Niewątpliwie, na pochwałę zasługują starania polityków, by sprawiać...