Czego potrzebuje Europa?

autor zdjęcia: Costas METAXAKIS / AFP

źródło: Rzeczpospolita

Jednym z problemów, przed którymi stoi Unia Europejska, jest kryzys migracyjny. Na zdjęciu: łódź z uchodźcami w miejscowości Paleochora na Krecie, listopad 2022 r.

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Rzeczpospolita

Demografii nie da się zakrzyczeć. Europa bez imigrantów sobie nie poradzi. Jakie będzie następne 20 lat Unii i jaką mamy w tym rolę do odegrania? – zastanawia się główny ekonomista Polskiej Rady Biznesu.

Do oceny 20-lecia naszego członkostwa w Unii Europejskiej podejść można w różny sposób. Najprostszym, najłatwiejszym do zastosowania – i co ważne, także do zweryfikowania – narzędziem analitycznym jest statystyka. Tu spotkamy się z twardymi liczbami, wskaźnikami, które pokazują, ile dla podniesienia stopy życiowej Polaków znaczyły setki miliardów euro napływające z funduszy unijnych, ile dał nam dostęp do wspólnego rynku, o ile dzięki temu wzrosła gospodarka, jak podniósł się średni poziom PKB na głowę w ujęciu parytetu siły nabywczej. Jest na ten temat już ogromna literatura, a statystyki są ogólnodostępne. Nie mam zamiaru powtarzać ich w tym tekście.

Nieco bardziej skomplikowane jest już podejście czysto ekonomiczne, gdzie bilansowi korzyści i kosztów członkostwa w Unii towarzyszy analiza sektorowa. Tu znaleźć możemy szacunki wpływu członkostwa w Unii na produktywność i konkurencyjność poszczególnych sektorów gospodarki. Te wyniki zasługują na uwagę, ale są także szeroko – i nieraz krytycznie – opisywane. A jak widać choćby obecnie na przykładzie rolnictwa, ta krytyka bywa uzasadniona, bo nie wszędzie członkostwo w Unii podniosło nam produktywność.

Można spojrzeć na nie od strony cywilizacyjnego skoku, jakiego w minionym 20-leciu dokonaliśmy nie tylko...