Frankowicze odzyskują prawa do odszkodowań za szkody w ubezpieczonych nieruchomościach

Unieważnienie kredytu frankowego nie musi oznaczać utraty ochrony ubezpieczeniowej nieruchomości. Kto powinien otrzymać ewentualne odszkodowanie: bank czy kredytobiorca?

Orzecznictwo dotyczące kredytów frankowych w ostatnich latach przeszło długą i złożoną drogę. Ostatecznie przytłaczająca większość rozstrzygnięć kończy się niekorzystnie dla banków. W dużym uproszczeniu: jeśli bank w umowie kredytu frankowego dokonywał przeliczeń świadczeń na podstawie własnej tabeli kursowej (kursu kupna i sprzedaży), to taka umowa jest bezwzględnie nieważna, gdyż stoi w sprzeczności z art. 353¹ kodeksu cywilnego, a tym samym z istotą zobowiązania. Bezwzględna nieważność powoduje takie skutki, jakby umowa nigdy nie została zawarta. Co istotne, do stwierdzenia nieważności nie jest konieczny prawomocny wyrok – orzeczenie sądu ma charakter deklaratoryjny, potwierdzając jedynie stan prawny istniejący od początku, a nie konstytutywny.

Nieważność umów

Ustawodawca przewidział dla kredytobiorców dochodzących roszczeń z czynności bankowych szereg preferencji i przywilejów. Powołano odrębne wydziały sądów rozpatrujące sprawy frankowe oraz ograniczono wysokość opłaty od pozwu do 1000 zł. Takiego udogodnienia nie przewidziano nawet dla osób dochodzących odszkodowań czy zadośćuczynień po śmierci najbliższych lub w następstwie ciężkiego kalectwa, o ile posiadają one majątek pozwalający na uiszczenie kosztów sądowych.

Masowe unieważnianie umów kredytów frankowych generuje jednak nowy problem: dotyczy on umów...