Hełm garnczkowy z klejnotem w postaci skrzydła
Niezwykła barwność i przepych cechowały średniowieczną kulturę rycerską. Jednym z charakterystycznych elementów owej kultury były turnieje, których uczestnicy starali się zaprezentować zarówno sprawność fizyczną, jak też malowniczy, strojny wizerunek, znacznie bogatszy niż podczas prawdziwej wojny.
Turnieje sięgają swoimi początkami wieku XI, ale w Polsce pojawiły się dopiero w dwieście lat później. Pierwszym udokumentowanym wydarzeniem jest turniej zorganizowany przez Bolesława Rogatkę w Lwówku Śląskim 24 lutego 1243 roku, ale nie można wykluczyć, iż znane były już nieco wcześniej. W owym okresie rycerska obyczajowość, zwłaszcza na Śląsku, rozwijała się za sprawą licznie przybywających na dwory piastowskie niemieckich rycerzy.
Czynnikiem utrwalającym poczucie odrębności warstwy rycerskiej były herby, które widniały na niektórych elementach rynsztunku, czyli szacie (cotte d’armes), kropierzu końskim, proporcu, tarczy. Te barwne znaki przysługiwały z początku...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta