„Wielka deportacja”
19 lipca 1942 r. Himmler nakazał zakończenie „likwidacji” ludności żydowskiej do końca grudnia 1942 r. Trzy dni później, 22 lipca, na zwołanym o godzinie 10 rano posiedzeniu Rady Żydowskiej przybyły do Warszawy z Lublina pełnomocnik „Einzatz Reinhardt”, osławiony Herman Höfle, przedstawił szczegółowe rozporządzenia wykonawcze dotyczące „przesiedlenia na Wschód”.
Punktem zbornym był plac leżący w sąsiedztwie Dworca Gdańskiego, przylegający do ulic Stawki, Niskiej i Zamenhofa, służący dotąd jako „korytarz” między gettem a dzielnicą aryjską (Transferstelle). Teraz miejsce to stało się placem przeładunkowym (Umschlagplatz).
Pierwszego dnia akcji spędzono tutaj, wtłoczono do wagonów i wywieziono do Treblinki 6250, a następnego dnia 7300 ludzi. Przewodniczący Judenratu Adam Czerniaków popełnił samobójstwo. W liście do Zarządu Gminy tak tłumaczył ten krok: „Postanowiłem odejść. (...) Jestem bezsilny, serce pęka mi z żalu. Dłużej znieść tego nie mogę. Mój czyn wykaże prawdę i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta