![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Za co odpowiada przedsiębiorca prowadzący stok narciarski
Ze względu na własne dobro przedsiębiorca powinien wytyczyć trasę narciarską w sposób niebudzący wątpliwości, łatwo dostrzegalny – pisze asystent sędziego w Sądzie Okręgowym w Nowym Sączu
Często jest tak, iż sprawca szkody (najczęściej inny narciarz) pozostaje anonimowy (nie udaje się ustalić jego tożsamości), a poszkodowany kieruje swe roszczenia do organizatora trasy (przedsiębiorcy).
Odpowiedzialność przedsiębiorcy narciarskiego może być konstruowana jako:
- deliktowa – oparta na zasadzie winy (art. 415 k.c.),
- kontraktowa – wynikła z nienależytego wykonania obowiązków umownych, w szczególności obowiązku zapewnienia narciarzowi (usługobiorcy) bezpieczeństwa na stoku (art. 471 k.c.).
Niezależnie od różnic wymienionych reżimów odpowiedzialności wymagają one przypisania przedsiębiorcy narciarskiemu zachowania bezprawnego i zawinionego.
W orzecznictwie sądowym toruje sobie uznanie pogląd, w myśl którego odpowiedzialność przedsiębiorcy narciarskiego opierać można
- na zasadzie ryzyka – czyli na przepisie art. 435 k.c.
Stanowi on, iż prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Ten rodzaj odpowiedzialności jest niezależny od przypisania prowadzącemu...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
