źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Pomieszczenie, w którym drukowano w Łodzi „Robotnika”– biurko, kosz, otomana, na ścianie portret Romualda Traugutta
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Budynek więzienia w Łodzi przy ulicy Długiej 13, dokąd przewieziono Piłsudskiego po aresztowaniu
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Wnętrze celi więzienia na ul. Długiej w Łodzi
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
X Pawilon Cytadeli Warszawskiej, symbol opresji carskiej
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Meldunek komendanta X Pawilonu Cytadeli Warszawskiej o przybyciu z Łodzi aresztowanego Józefa Józefowicza Piłsudskiego, lat 33
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Karetka więzienia, tak zwany „czornyj woron”, którą transportowano więźniów
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Miejsce straceń na Cytadeli. Tu między innymi powieszono członków Rządu Narodowego z okresu powstania styczniowego z Romualdem Trauguttem na czele
autor zdjęcia: Robert Gardziński
źródło: Fotorzepa
X Pawilon Cytadeli Warszawskiej – widok obecny
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Aleksiej Sidielnikow, naczelnik więzienia, od którego decyzji zależało wykonanie badań lekarskich na aresztowanym Józefie Piłsudskim
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Felicjan Kowarski, „Wnętrze celi Piłsudskiego w Cytadeli”, rysunek tuszem
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Felicjan Kowarski, „Korytarz więzienny w Cytadeli”, rysunek tuszem
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Grób Aleksandra Sulkiewicza, „Tatara”, najbliższego współpracownika Piłsudskiego w pierwszym okresie działalności w PPS i organizatora ucieczki ze szpitala św. Mikołaja Cudotwórcy w Petersburgu. Sulkiewicz zginął jako sierżant w Legionach Polskich
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Dymitr Sergiejewicz Sipiagin, minister spraw wewnętrznych Rosji w latach 1899 – 1902
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Doktor Władysław Mazurkiewicz przy łożu chorego, akwarela z 1906 roku. Mazurkiewicz, syn ustosunkowanego w Petersburgu ojca, uzyskał skierowanie do pracy w szpitalu św. Mikołaja Cudotwórcy. Podczas dyżuru lekarskiego wyprowadził Piłsudskiego ze szpitala i uciekł wraz z nim
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Siedziba Gradonaczalstwa w Sankt Petersburgu przy ulicy Grochowej
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Meldunek generała Fułłona, pełnomocnika warszawskiego generała-Gubernatora, z pierwszą informacją o ucieczce Piłsudskiego ze szpitala św. Mikołaja Cudotwórcy
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Czystołuża na Polesiu, gdzie po ucieczce ze szpitala w Petersburgu schronił się Józef Piłsudski
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
an Miklaszewski, zarządca lasów ordynacji Zamoyskich, który organizował przejście Piłsudskiego z Królestwa do Galicji
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Policjant Straży Miejskiej Konnej w Sankt Petersburgu, fotografia z 1898 roku
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
List Piłsudskiego z 27 września 1901 r. pisany podczas rekonwalescencji w Zakopanem
źródło: Muzeum Wojska Polskiego
Pensjonat dr. Kazimierza Dłuskiego w Zakopanem, sympatyka PPS i irredenty, w którym po ucieczce z Petersburga wypoczywał Piłsudski
W Łodzi, Józef Piłsudski zamieszkał wraz z żoną przy ulicy Wschodniej 19. Układ pokoi w nowym mieszkaniu Piłsudskich sprzyjał robocie drukarskiej. Pokój, który na ten cel przeznaczono, nie posiadał okna i był ulokowany najdalej od drzwi wejściowych. Właśnie składano 36. numer „Robotnika”, gdy niespodziewanie doszło do aresztowania i wsypy.
19 lutego 1900 r. przyjechał do Łodzi członek CKR Aleksander Malinowski, aby omówić sprawy organizacyjne i redakcyjne. Musiał on być obserwowany przez szpicli, którzy zauważyli, że zakupił dużą ilość papieru i zaniósł go do mieszkania przy ul. Wschodniej. Było to w środę, 21 lutego. W nocy Malinowski został aresztowany, a o godzinie 3 do mieszkania Piłsudskich weszli żandarmi i policja. Nie spodziewali się, że znajdą w nim od lat poszukiwaną drukarnię „Robotnika”.
Rewizja, którą przeprowadzał podpułkownik Gnoiński, trwała całą noc do południa 22 lutego, po czym Piłsudscy zostali odwiezieni pod eskortą żandarmerii do więzienia przy ulicy Długiej 13. Piłsudski zdążył szepnąć żonie, by nie przyznawała się na razie do prawdziwego nazwiska. Żandarmi zabrali drukarnię, czcionki i złożone 9 stron 36. numeru „Robotnika” z datą 25 lutego.
[Józef Piłsudski, Bibuła, Pisma, t. II, s. 128, 134 – 135; P. Samuś, Józefa Piłsudskiego łódzkie przypadki, „Kronika miasta Łodzi”, nr 1/98, Łódź 1998, s. 155 – 170; Tadeusz Wołk-Żołnierski, Działalność Józefa Piłsudskiego w Łodzi w latach 1899 – 1900, „Kronika miasta Łodzi”, nr 1/2000, s. 137 – 144;]
Towarzysze w Londynie zostali zaalarmowani wsypą Piłsudskiego i „Robotnika” przez Sulkiewicza listem z 26 lutego. Oceniano, że był to największy cios, jaki spotkał organizację. Lapidarnie określił to Leon Wasilewski:...