![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zbrojownia tamtych lat - Trzecia szabla Piłsudskiego
Trzecią szablą używaną przez Józefa Piłsudskiego – po austriackiej wz. 1861 i polskiej wz. 1917 – była broń wykonana w Toledo w Hiszpanii, nawiązująca kształtem do polskiej przepisowej szabli wz. 1921/22.
Nowa polska szabla, przeznaczona dla wszystkich rodzajów wojsk, zatwierdzona została rozkazem z kwietnia 1921 roku. Jej opracowanie podyktowane było chęcią wprowadzenia rodzimego wzoru, który zastąpiłby dotychczasową mozaikę i spełnił wszelkie wymagania, opierając się na nowo zdobytych doświadczeniach (wymagań owych nie spełniała „siedemnastka”, czyli szabla wz. 1917).
Precyzyjny opis nowej szabli stanowił: „Głownia lekka, długości 80 cm, szerokości u nasady (przy jelcu) 3,4 cm, z lekka stopniowo zwęża się do 2,5 cm, w odległości 5 cm do zaostrzonego końca, cokolwiek krzywa, o największym odchyleniu grzbietu od linii pionowej 3,1 cm, z obu stron głowni, bliżej ku grzbietowi w jednej bruździe szerokości 1,2 cm i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
