![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Boję się powiedzieć, że jestem szczęśliwa
Rozmowa z Otylią Jędrzejczak, mistrzynią olimpijską w pływaniu, o karierze na zakręcie
Jakie to uczucie – przegrać?
Otylia Jędrzejczak: W pierwszej chwili napływają łzy. Potem bywa różnie: czasem to jest moment zwrotny, daje kopa. A czasem przygnębia tak, że nie można się wyrwać. Do tej pory porażek nie było dużo, gdy pojawiły się, to mnie mobilizowały. Kiedy zdarzyło się tak, że jedna konkurencja wypadła słabiej, w drugiej zdobywałam medal. Gdy przegrywam, denerwuję się. Wtedy lepiej mnie zostawić na kilka minut, muszę sama przeanalizować wyścig, by później omówić start z trenerem.
Jest pani samotnikiem?
W pewnym sensie są nimi wszyscy zawodnicy w sportach indywidualnych. Otacza mnie wielu ludzi: trenerzy, psycholog, lekarz, ale na słupku startowym staję ja. I to ja zmagam się z pytaniami. Przed igrzyskami nie odzywałam się do bliskich, szukałam siebie. Takie zniknięcia są dla nich trudne – martwią się. A ja nienawidzę, gdy przed startem pada pytanie: „Jak się czujesz”?
Dlaczego?
Ono bezlitośnie uświadamia, że zbliża się kulminacyjny moment i będę musiała się z tym zmierzyć. Wyzwaniem jest też to, że mam komuś powiedzieć, jak naprawdę się czuję. Wolę powiedzieć mniej i zrobić więcej, a nie odwrotnie.
Jak w takim razie znosi pani sytuacje, gdy mówi się: nasza Otylia popłynęła, nasza Otylia wygrała. Nie złości się pani, przecież to pani zwycięstwa, pani walka.
Mam w tej sprawie rozdwojone myśli....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
