![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Na styku trzech ustaw: wynagrodzenie partnera prywatnego
Planując inwestycję publiczno-prywatną, podmiot publiczny powinien głęboko przeanalizować kwestię wynagradzania partnera prywatnego – piszą doradcy z Investment Support
Jest to jeden z głównych czynników decydujących o celowości i sposobie zastosowania albo ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym (ustawa o PPP), albo ustawy o koncesji na roboty budowlane lub usługi (ustawa o koncesji).
W tej pierwszej kryterium decydującym o tym, w jakim trybie wybrać partnera prywatnego, jest jego wynagrodzenie. Jeśli wynagrodzeniem partnera prywatnego jest prawo do pobierania pożytków z przedmiotu partnerstwa albo przede wszystkim to prawo wraz z zapłatą sumy pieniężnej, to wyboru partnera prywatnego dokonuje się, stosując przepisy ustawy o koncesji z uwzględnieniem przepisów ustawy o PPP. W pozostałych wypadkach wyboru partnera prywatnego dokonuje się, stosując przepisy ustawy PZP (prawo zamówień publicznych) z uwzględnieniem przepisów ustawy o PPP.
W ustawie o koncesji podkreślono, że współpraca charakteryzuje się przyznaniem koncesjonariuszowi wyłącznie prawa do korzystania z obiektu budowlanego albo usługi lub takiego prawa wraz z płatnością koncesjodawcy.
W ustawach użyto niejednoznacznych, nigdzie niezdefiniowanych określeń, takich jak „w zasadniczej części” (ustawa o koncesji) oraz „przede wszystkim” (ustawa o PPP). Można je interpretować jako równoznaczne z określeniem „w większości” lub „w więcej niż 50 proc.”.
W ustawie o koncesji
Zgodnie z art. 1 ust. 3 tej ustawy płatność koncesjodawcy „nie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
