Karta przy drobnej działalności

Drobny handel, gastronomia, rzemiosło, niektóre wolne zawody – wykonując m.in. taką działalność samodzielnie albo w spółce cywilnej, można płacić podatek w formie karty. Korzyścią jest ograniczenie do minimum formalności związanych z rozliczeniem z fiskusem

Przy tej formie opodatkowania nie trzeba liczyć ani przychodów, ani kosztów działalności, a podatek płaci się w stałej wysokości, bez względu na wielkość faktycznych dochodów.

Określa go w decyzji urząd skarbowy. Nie trzeba też prowadzić żadnych ewidencji dla celów tego podatku. Chyba że ktoś zatrudnia pracowników. Wówczas konieczna jest ewidencja zatrudnienia (prowadzona według ustalonego wzoru), a także karty przychodów pracowników.

Pełen wykaz rodzajów działalności objętych kartą podatkową zawiera ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w art. 23 ust. 1 i 1a.

Warto też dokładnie przejrzeć tabelę miesięcznych stawek karty (które są corocznie waloryzowane w obwieszczeniu ministra finansów; na 2010 r. ogłoszone zostały w Monitorze Polskim nr 72, poz. 912) i załącznik nr 4 zawierający charakterystykę działalności usługowej i wytwórczo-usługowej objętej kartą.

Przedsiębiorca, który chce płacić kartę podatkową – oprócz wykonywania działalności wymienionej we wskazanych przepisach – musi też spełniać inne ustawowe warunki:

- złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania kartą i zgłosić w nim prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;

- przy prowadzeniu...