Rozliczanie zaliczek zależy od tego, jak strony wywiążą się z umowy

Wcześniejsze wykonanie usługi przez kontrahenta nie może być traktowane jako zaliczka na poczet niedokonanej jeszcze dostawy towaru lub świadczenia usługi

Transakcje barterowe polegają na wymianie świadczenia na świadczenie bez udziału pieniądza. Brak przepływu pieniężnego nie oznacza jednak, że świadczenia te pozostają neutralne na gruncie ustawy o VAT. Są to czynności, które poprzez kompensatę rzeczową swoich należności stanowią formę odpłatnej dostawy towarów (towar za towar) lub odpłatnego świadczenia usług (usługa za usługę, ewentualnie usługa za towar).

Istotę umowy zamiany regulują przepisy prawa cywilnego. Zgodnie z art. 603 k.c. przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie do przeniesienia własności innej rzeczy. Natomiast z treści art. 604 k.c. wynika, że do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przy czym na gruncie podatkowym nie tylko świadczenia rzeczowe mogą być uznane za transakcje barterowe.

Celem umów barterowych jest niedokonywanie dodatkowych rozliczeń pieniężnych pomiędzy kontrahentami, a w konsekwencji maksymalne uproszczenie obrotu gospodarczego. Zatem barter to pojęcie bardziej pojemne niż zamiana ujęta w art. 603 k.c.

Barter polega bowiem nie tylko na równoważącej się wartościowo transakcji towar za towar, lecz również: usługa za usługę, towar za usługę lub usługa za towar. Podstawowym założeniem i istotą umów barteru jest brak konieczności ponoszenia dodatkowych świadczeń, a to, czy strony umówią...