Normalność. Najnowsza wersja

autor zdjęcia: Mirosław Owczarek

źródło: Plus Minus

Wszystko zostało postawione na głowie. 
Skandalista jest autorytetem, drań moralistą, a cham arbitrem elegancji.

Świat się zmienia, zanikają dawne obyczaje i mody, pojawiają się nowe. Zachowania uznawane do niedawna za moralne rodzą podejrzenia, triumfy zaś święci zgorszenie. Niekiedy przybierając formę awangardowej sztuki czy medialnego ekshibicjonizmu, innym razem – wulgarnych obelg, rzucanych w rytm oklasków podekscytowanej tłuszczy. Czy to odpowiedni widok?

Piękno jest nudne, brzydota fascynuje. Zło pociąga, Dekalog jest wyśmiewany. Podczas gdy wielka poezja w pokorze czeka na jakąkolwiek recenzję, grafomańskie zwierzenia trafiają na listy bestsellerów – wystarczy, by zakwalifikowano je jako „literaturę queerowską". Modlitwa za ojczyznę nie jest już wyrazem patriotyzmu, lecz obłąkańczego szowinizmu. Prawdziwym wyrazem patriotyzmu jest sprzątanie psich odchodów. Dziecko może doznać nieodwracalnych szkód psychicznych w wyniku wizyty w kościele, ale próba uchronienia siedmiolatka przed golizną na billboardach to już ofensywa ciemnogrodu i próba ograniczenia wolności słowa. „Wojna to pokój, wolność to niewola, ignorancja to siła" – brzmiał jeden ze sloganów Partii w powieści „1984" George'a Orwella.

„Sceny seksu w spektaklu! Katechetka wyprowadziła młodzież z teatru",

„Gazeta Wyborcza Opole", 2.11.2012

Ze spektaklem „Zabawy na podwórku" opolski Teatr im. Jana Kochanowskiego jeździ po Polsce w...