![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
W tym roku trudniej jest popełnić przestępstwo skarbowe
Zmiana wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę przesunęła granicę rozdzielającą czyny zabronione o różnym ciężarze gatunkowym. Są one zagrożone odmiennymi sankcjami. Po innym czasie ustaje również ich karalność.
Kodeks karny skarbowy (k.k.s.) zawiera specyficzną regulację określającą sankcje za czyny zabronione popełnione przeciwko interesom fiskalnym Skarbu Państwa. Charakterystyczne jest ujęcie w ramach jednego kodeksu przepisów dotyczących zarówno przestępstw skarbowych, jak i wykroczeń skarbowych. Dla odróżnienia należy wskazać, że przepisy dotyczące odpowiedzialności za „powszechne" przestępstwa i wykroczenia zostały uregulowane w dwóch odrębnych kodeksach.
Tym, co rozdziela przestępstwo skarbowe od wykroczenia skarbowego, jest wartość przedmiotu czynu. Z wykroczeniem skarbowym jako czynem zabronionym mamy do czynienia w sytuacji, gdy kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. Powyżej tej granicy mamy do czynienia z przestępstwem skarbowym. Przez minimalne wynagrodzenie, o którym mowa w omawianych przepisach k.k.s., należy rozumieć minimalne wynagrodzenie za pracę.
Ustawodawca wskazuje ponadto w poszczególnych przepisach części szczególnej kodeksu na inne przypadki wykroczeń skarbowych, niezwiązane z wysokością kwoty uszczuplenia (np. niezłożenie deklaracji podatkowej z art. 56 § 4 k.k.s.).
Przykład
Jan Kowalski kupił od Marcina Nowaka samochód za kwotę 20 000 zł....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
