Dłuższa praca w służbie zdrowia przysporzy rachunków

źródło: materiały prasowe

Agata Lankamer-Prasołek

źródło: materiały prasowe

Karol Lankamer

Przeliczenie godzin dłuższej aktywności, wymiaru urlopu wypoczynkowego czy pensji w stawce godzinowej to łamigłówki, które 
niebawem będą musieli rozwikłać dyrektorzy przychodni i szpitali 
zatrudniających m.in. radiologów, fizykoterapeutów czy patomorfologów.

Zastępując ustawę o zakładach opieki zdrowotnej nową o działalności leczniczej ustawodawcy zależało na odejściu od ograniczenia czasu pracy niektórych zatrudnionych w placówkach leczniczych. Świadczy o tym art. 214 ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 217 ze zm.). Pięć godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin w tygodniu w przyjętym okresie rozliczeniowym to czas pracy pracowników zakładów i pracowni radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej – stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promieniowania jonizującego, oraz pracowników komórek organizacyjnych fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej i prosektoriów. Pracują oni w tych skróconych normach także w okresie przejściowym (od 1 lipca 2011 r.). To ograniczenie działa jednak do 1 lipca 2014 r. włącznie, z czym wiążą się praktyczne problemy.

Nie dotyczą one jedynie pracodawców, którzy zdecydowali się na skrócenie norm czasu pracy tych grup pracowników w przepisach wewnątrzzakładowych, np. w układzie zbiorowym pracy lub regulaminie pracy czy w ich indywidualnych umowach o pracę. W pierwszym przypadku stosowanie do tych osób ogólnych norm czasu pracy obowiązujących w placówkach leczniczych wymaga bowiem zmiany tych przepisów, a następnie...