Składkowa ulga na rodziców i bezrobotnych
Od 27 maja br. pracodawcy nie powinni dokonywać wpłat na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za więcej osób. Ta ulga to nie tylko przywilej, ale i przymus.
Oprócz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne w tych samych terminach płatnicy muszą dokonywać wpłat za zatrudnionych na fundusze pozaubezpieczeniowe, m.in. Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (dalej: FP i FGŚP).
Obowiązek i podstawa
Składki na FP opłaca się za osoby objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi obowiązkowo. Stosuje się tu tryb i zasady dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.
Wpłatę na ten fundusz ustala się w wysokości 2,45 proc. podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych. Ale nie należy tu stosować jej ograniczenia do 30-krotności przeciętnej planowanej na dany rok płacy.
Fundusz Pracy trzeba naliczać od zarobków osoby, która w danym miesiącu osiągnęła przychód podlegający oskładkowaniu na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalno-rentowe w wysokości minimalnego wynagrodzenia (w 2014 r. – 1680 zł) lub 80 proc. tej stawki – w przypadku, gdy chodzi o pracownika w pierwszym roku zatrudnienia (w 2014 r. – 1344 zł).
Chodzi przy tym o łączną podstawę ze wszystkich tytułów. Płatnik powinien więc żądać od zatrudnionego, np. na część etatu, oświadczenia wskazującego, czy ma on inne tytuły do obowiązkowych ubezpieczeń (np. jest równocześnie pracownikiem innej firmy). Jeśli suma oskładkowanych przychodów takiej osoby da co najmniej kwotę minimalnego wynagrodzenia, składkę na FP...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta