Łatwiej o rentę wypadkową niż zwykłą

Krótki staż pracy nie jest przeszkodą do przyznania renty osobie, która stała się przynajmniej częściowo niezdolna do pracy w związku z wypadkiem w drodze do lub z pracy. Dotyczy to też renty rodzinnej po zmarłym w wyniku takiego zdarzenia.

Definicję wypadku w drodze do pracy lub z pracy zawiera art. 57b ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 748 ze zm.; dalej: ustawa emerytalna). W myśl tego przepisu za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. Uważa się też, że wypadek nastąpił w drodze do pracy lub z niej, choć droga została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wtedy gdy droga, nie będąc tą najkrótszą, była dla ubezpieczonego najdogodniejsza ze względów komunikacyjnych.

Jak interpretować drogę

Za drogę do pracy lub z niej uważa się też tę do miejsca lub z miejsca:

- innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego,

- zwykłego wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych,

- zwykłego spożywania posiłków,

- odbywania nauki lub studiów.

Dla ustalenia, czy nieszczęśliwe zdarzenie było faktycznie wypadkiem w drodze z/do pracy, istotne znaczenie ma określenie pojęcia „droga". Orzecznictwo sądowe przyjmuje, że...