Pracownika trzeba poinformować o wewnętrznych procedurach

źródło: materiały prasowe

Katarzyna 
Michalak-Oleszczuk, adwokat 
Kancelaria Radców Prawnych 
i Adwokatów Nowakowski 
i Wspólnicy sp.k.

W stosunkach pracy sposób reprezentowania spółki może odmiennie regulować zakładowy akt, a nawet utrwalona praktyka jednoosobowego dokonywania czynności z zakresu prawa pracy przez wyznaczoną osobę.

Pracodawcy bardzo często stosują w swych zakładach różnorodne procedury regulujące zasady postępowania w określonych sytuacjach. Część z nich ma charakter obowiązkowy, gdyż są one niezbędnym elementem regulaminu pracy bądź układu zbiorowego. Odnosi się to np. do zasad przebywania pracowników na terenie zakładu pracy w czasie pracy i po jej zakończeniu, wyposażenia pracowników w narzędzia i materiały, sposobu potwierdzania przez pracowników przybycia i obecności w pracy czy też usprawiedliwiania nieobecności (art. 1041 kodeksu pracy). Pracodawcy coraz częściej jednak decydują się na wprowadzanie także dodatkowych procedur, które – co prawda – nie są wyraźnie nakazane przez przepisy prawa, jednakże znacznie ułatwiają organizowanie pracy i egzekwowanie pracowniczych obowiązków. Ustalając ich treść, pracodawcy powinni jednak pamiętać, iż nie mogą one być mniej korzystne dla pracowników od przepisów prawa pracy.

Regulaminy ogólne

Dodatkowe wewnętrzne procedury mogą zostać włączone do treści regulaminu pracy lub układu zbiorowego pracy jako integralna ich część. Częściej jednak – z uwagi na rozbudowaną postać – przyjmują one formę odrębnych regulacji wewnątrzzakładowych. Przykładem tego typu aktów są dokumenty regulujące sposoby wykorzystywania przez pracowników mienia pracodawcy (np. regulaminy korzystania z samochodów...