Papierowo-elektroniczny chaos pojęciowy

Nie wiadomo, jak rozumieć postać elektroniczną, którą pracownik może się posłużyć składając wniosek o wydanie świadectwa pracy. Wątpliwości dotyczą również kwestii przechowywania dokumentu złożonego w tej formie.

Od 1 stycznia 2017 r. w kodeksie pracy pojawiła się nowa instytucja, a mianowicie wniosek w „postaci papierowej lub elektronicznej". Zgodnie z nowym brzmieniem art. 97 § 11 k.p. pracownik, który – mimo nawiązania z nim kolejnej umowy o pracę w ciągu 7 dni od rozwiązania poprzedniej – chce otrzymać świadectwo pracy za zakończony okres zatrudnienia, składa wniosek o jego wydanie w postaci papierowej lub elektronicznej. Jednocześnie całkiem niedawno w orzecznictwie Sądu Najwyższego pojawiła się wypowiedź, w której przy okazji analizy sprawy odwołania pracownika z urlopu stwierdzono, że pracodawca odwołując pracownika z urlopu powinien to uczynić w jednoznacznym oświadczeniu woli. A jeśli składa je w formie elektronicznej, to stosuje się do niego zasady dotyczące doręczania takich oświadczeń woli wynikające z kodeksu cywilnego (wyrok SN z 8 marca 2017 r., II PK 26/16).

Próby wprowadzania w praktyce prawa pracy czynności i działań w postaci/w formie elektronicznej były dotychczas poddane ograniczeniom, które wynikały albo wprost z treści przepisów (k.p. lub wykonawczych, np. wniosek o odbiór nadgodzin, wnioski o urlopy związane z rodzicielstwem, które muszą mieć formę pisemną) albo z interpretacji urzędowych (akta osobowe, ewidencja czasu pracy).

Nowa instytucja wymaga analizy, jak w praktyce zastosować przepis o „papierowej lub elektronicznej postaci"...