Macron nie został królem Europy

źródło: AFP

Emmanuel Macron wygrał wybory 7 maja 2017 r. Rok później 59 proc. Francuzów nie chce, aby ubiegał się o reelekcję w 2022 r.

Rok po wyborach już wiadomo, że francuski prezydent nie narzuci swojej wizji Unii. Ale udało mu się odbudować równowagę w relacjach z Niemcami.

jędrzej bielecki

„Święto dla Macrona" („La fête à Macron") udało się. Tak przynajmniej twierdzi François Ruffin, deputowany z departamentu Somme radykalnego lewicowego ugrupowania La France Insoumise (Francja niepokorna), który w sobotę zorganizował marsz z Opery do Bastylii w Paryżu przeciw obecnemu prezydentowi. W przeciwieństwie do lidera partii, Jeana-Luca Mélenchona, bardziej stonowany Ruffin potrafi połączyć siły związków zawodowych i radykalnych ugrupowań politycznych. Dlatego na paryskie bulwary wyszło według policji 40 tys. manifestantów (160 tys. zdaniem organizatorów). A to i tak ma być tylko wstęp do ogólnokrajowych protestów 26 maja.

– Będzie nas wtedy milion. Francuzi zaczynają rozumieć, że życie nie może być sprowadzone do konkurencji wszystkich ze wszystkimi – twierdzi Ruffin.

Bezrobocie nie spada

Prawda jest jednak nieco inna. Rok od objęcia władzy Macron wciąż nie ma żadnej realnej konkurencji.

– Jego ruch La République en Marche! (LREM) zepchnął pozostałe ugrupowania na margines. Republikanie stają się coraz bardziej konserwatywni, prawie jak PiS. A Mélenchon jest nie do przyjęcia dla więcej niż 1/5 wyborców – mówi „Rz" Laurent Bigorgne, dyrektor paryskiego Instytutu Montaigne.

I rzeczywiście, w 577-osobowym Zgromadzeniu Narodowym LREM...