Tak po ludzku dobry i życzliwy

źródło: reporter

Paweł Adamowicz podczas niedzielnej kwesty, kilka godzin później został zaatakowany

Paweł Adamowicz był wybitnym samorządowcem. Jego przyjaciele są zdania, że mógł w polityce osiągnąć jeszcze więcej.

– To był jeden z niewielu polityków wielkiego formatu, znających państwo, samorząd, mających stałe poglądy, odwagę cywilną i polityczną. W dodatku tak po ludzku był to człowiek dobry i życzliwy – wspomina zmarłego prezydenta Gdańska jego przyjaciel Aleksander Hall, minister w rządzie Tadeusza Mazowieckiego.

– Był niezwykle kontaktowy i otwarty na ludzi – dodaje inny z jego przyjaciół Bogdan Borusewicz, wicemarszałek Senatu.

Ich zdaniem życzliwe nastawienie Pawła Adamowicza do świata to jeden z sekretów, dzięki którym był aż sześciokrotnie wybierany na prezydenta miasta.

Jednak ta biografia nie musiała się tak ułożyć. Polityczne życie tego nieśmiałego niegdyś chłopaka częściowo utkane było z przypadków. Jeden z nich przydarzył się w 1990 roku, gdy matka przyszłego prezydenta Teresa Adamowicz, wychodząc ze śmieciami, spotkała sąsiadkę Amelię Dolecką. Może to brzmieć nieprawdopodobnie, ale sam Paweł Adamowicz to zdarzenie wskazywał jako początek swojej kariery politycznej.

Pani Dolecka poinformowała bowiem Teresę Adamowicz, że wraz z przyjaciółką Zosią Rogozą zgłosiła Pawła jako kandydata na radnego. I skutecznie przekonała matkę przyszłego polityka, że jego kandydowanie to dobry pomysł. Kto wie, może gdyby nie to Paweł Adamowicz kontynuowałby karierę na Uniwersytecie Gdańskim?

A tak przez ponad 20 lat pełnił funkcję prezydenta miasta, w którym –...