Instrumenty prawne w walce z terroryzmem

Strona prokuratury | Reakcja karna wobec terrorystów powinna być prewencyjna i sprawiedliwościowa.

Metodycznie szkoleni, wspaniale uzbrojeni, ogromnie bogaci i pewni potężnych protektorów przekraczają granice państw od jednego do drugiego punktu zapalnego, gotowi w każdej chwili przykuć uwagę całego świata. Samolot pełen zakładników, porwany mąż stanu, ambasada trzymana na muszce, opanowana i zabarykadowana katedra – to wszystko może dać im pieniądze, nietykalność, rozgrzeszenie i rzucić rząd za rządem na kolana – taki obraz terroryzmu niemal 40 lat temu nakreśliła Claire Sterling w swojej słynnej pracy „Sieć terroru".

Obraz ten stanie się niewątpliwie bardziej wymowny, gdy uwzględni dane zebrane przez badaczy z Uniwersytetu w Meryland. Wynika z nich, że między 1970 a 2015 r. liczba zamachów terrorystycznych wzrosła z ok. 600 rocznie do prawie 17 tys. Reakcja na tak gwałtowny nacisk terroryzmu na współczesny świat musi być wielopłaszczyznowa, a poczesne w niej miejsce powinna zająć reakcja karna. Jestem przekonany, że za czyny o charakterze terrorystycznym, gdy przestępne działanie wymierzone w ludność cywilną powoduje zazwyczaj śmierć, poważne cielesne obrażenia, bezprawne pozbawienie wolności (zakładnicy), powinna na równi pełnić funkcję prewencyjną i funkcję sprawiedliwościową, która oznacza konieczność wymierzenia sprawcy tego, co mu się należy za wyrządzone zło. Sprawca przestępstwa o charakterze terrorystycznym powinien ponieść karę adekwatną do swojego zachowania. Wobec...