Zdążyć przed hipoglikemią

źródło: Shutterstock

Prowadzenie leczenia na co dzień jest po stronie pacjenta. Pompy insulinowe i systemy ciągłego monitorowania glikemii ułatwiają terapię i praktycznie eliminują zagrożenie ciężką hipoglikemią

Dziś ryzyko niebezpiecznego niedocukrzenia można minimalizować, ale nie wszyscy mają taką możliwość. Materiał powstał 
we współpracy z Medtronic

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego hipoglikemią nazywamy stan, kiedy stężenie glukozy we krwi spada poniżej 70 mg/dl, bez względu na to, czy towarzyszą temu charakterystyczne objawy, czy też nie. Spadki poziomu cukru we krwi dotyczą wszystkich diabetyków leczonych insuliną, ale w cukrzycy typu 1 są znacznie częstsze i bardziej uciążliwe, ponieważ pacjenci insulinę przyjmują od początku leczenia. Kluczowe znaczenie dla pacjentów ma umiejętność wczesnego rozpoznawania objawów hipoglikemii, odpowiedniego reagowania w takiej sytuacji, a przede wszystkim możliwość zapobiegania jej.

Groźny nadmiar insuliny

Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, która w procesie autoagresji niszczy w trzustce komórki beta, odpowiedzialne za produkcję insuliny. Jej wydzielanie jest upośledzone lub całkowicie zahamowane. – Pacjent z cukrzycą typu 2 ma znacznie większy wpływ na swoją chorobę, a konkretnie na to, czy będzie wymagał leczenia insuliną. W cukrzycy typu 1 możemy zrobić niewiele, a w zasadzie nic. Chorzy, przynajmniej na obecnym etapie rozwoju medycyny, są skazani na pobieranie insuliny z zewnątrz – za pomocą specjalnych penów do wstrzykiwań lub pompy insulinowej. I nie ma od tego odwrotu – tłumaczy dr Andrzej Gawrecki z Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii UM w Poznaniu.

Problem polega jednak...