Inna nazwa nie jest gwarancją pełnej korzyści

Stosowanie różnego nazewnictwa dla usług, których istotą jest udzielanie fachowych porad opartych na wiedzy, nie powinno różnicować sposobu ich postrzegania na gruncie przepisu limitującego koszty usług niematerialnych.

Spór dotyczył ograniczeń w prawie do rozliczenia kosztów od opłat na nabycie usług wewnątrzgrupowych. We wniosku o interpretację spółka wskazała, że wchodzi w skład grupy i jest jednostką zależną. Jak tłumaczyła podatniczka w związku z przynależnością do grupy i celami strategicznymi nabywa usługi wewnątrzgrupowe.

Ona i usługodawca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ustawy o CIT. Z wniosku wynikało, że usługi wewnątrzgrupowe, można podzielić na dziesięć kategorii: zarządzania ogólnego, kształtowania relacji biznesowych, zarządzania zasobami ludzkimi, w zakresie finansów, planowania strategicznego i kontroli, geologiczne, w zakresie organizacji i prowadzenia zakupów, obsługi prawnej, wsparcia technicznego oraz teleinformatyczne (IT). Spółka podkreślała, że usługi mają charakter kompleksowy, wspierający jej główną działalność. Zapytała czy w odniesieniu do opłat na nabycie wymienionych we wniosku usług wewnątrzgrupowych zastosowanie ma ograniczenie dotyczące kosztów wynikające z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT?

Interpretacja fiskusa okazała się częściowo nie po myśli podatniczki. Jego zdaniem do usług w zakresie finansów, usług geologicznych oraz w...