Proces brzeski w roku 2020

autor zdjęcia: Piotr Molecki

źródło: Fotorzepa

Politycy PSL od dawna zabiegają o rehabilitację Wincentego Witosa

Po 30 latach wolnej Polski powinniśmy się uważnie przyjrzeć naszym kodom kulturowym.

U schyłku PRL w moim rodzinnym mieszkaniu pojawiło się małe popiersie Józefa Piłsudskiego. Wątpliwa uroda produktu z mosiądzu nie miała wówczas znaczenia. W przestrzeni domowej typowego blokowiska to był rodzaj deklaracji. Wyraz sprzeciwu wobec braku niepodległości kraju oraz kłamstw na temat historii. Takie gesty nie były dowodem wielkiego heroizmu, niemniej w wymiarze symbolicznym pozwalały poczuć się lepiej, dawały nadzieję w beznadziei i ubóstwie schyłkowej komuny.

Proces polityczny

W 2020 roku wspomnienie małego popiersia Piłsudskiego do mnie powróciło. A zaraz po nim słowa Juliusza Mieroszewskiego, że historia to polityka – tyle że zatrzymana w biegu. Rzecznik praw obywatelskich wniósł niedawno do Sądu Najwyższego kasację w sprawie skazanych w 1932 r. w tzw. procesie brzeskim. Już wcześniej politycy PSL zgłosili potrzebę całkowitej rehabilitacji jednego ze skazanych, legendarnego ludowca, trzykrotnego premiera, Wincentego Witosa. Siłą rzeczy narzuca się pytanie o sens zajmowania się wyrokami sprzed 90 lat. Po co zawracać sobie głowę procesem, który – choć w II RP był jednym z najważniejszych wydarzeń polityczno-prawnych – współczesnym Polakom mówi niewiele lub zgoła nic?

Otóż nie tylko powinniśmy się takimi sprawami...