Uprawnienia do otrzymania odprawy są szersze

Przepis określający prawo pracownika odchodzącego na emeryturę lub rentę do otrzymania określonych pieniędzy w praktyce budzi tak dużo wątpliwości, że zapewnił zajęcie licznym składom Sądu Najwyższego.

Pracownik kończący karierę zawodową w związku z przejściem na emeryturę lub rentę uprawniony jest do otrzymania odprawy emerytalnej lub rentowej w wysokości miesięcznego wynagrodzenia za pracę (art. 921 § 1 kodeksu pracy).

Pozornie prosty przepis, określający prawo pracownika do odprawy, w praktyce budzi tak dużo wątpliwości, że zapewnił zajęcie licznym składom Sądu Najwyższego rozwikłującym problemy narosłe przy jego stosowaniu.

Liczy się czas odejścia

Największe wątpliwości budzi związek czasowy pomiędzy przejściem na emeryturę lub rentę a ustaniem stosunku pracy. Odprawa bezspornie należy się wtedy, gdy przejście na emeryturę lub rentę zbiega się idealnie z rozwiązaniem stosunku pracy. Kontrowersje powstają natomiast wtedy, gdy rozstanie pracownika z pracodawcą następuje wcześniej lub dopiero po rozwiązaniu umowy o pracę.

Literalne odczytywanie art. 921 § 1 k.p. skutkowałoby przyjęciem, że prawo do odprawy w takich sytuacjach nie przysługuje. Sąd Najwyższy rozszerzył jednak zakres stosowania tego przepisu, gdyż jego wykładnia gramatyczna po pierwsze pozwalałaby pracodawcom w stosunkowo łatwy sposób ominąć wypłatę odprawy, a po drugie eliminowałaby prawo do odprawy części pracowników, którym się ona należy.

Sąd Najwyższy wielokrotnie dokonywał pogłębionej analizy związku między ustaniem stosunku pracy a przejściem na rentę...