Jak prawidłowo rozliczyć korektę cen transferowych

Wyrażane w interpretacjach stanowisko organów podatkowych odnośnie do konieczności wyrównania poziomu cen stosowanych w transakcjach z podmiotami powiązanymi nie pomaga zmierzyć się z tym tematem i prowadzi do coraz większych wątpliwości.

1 stycznia 2019 r. weszły w życie przepisy definiujące szczegółowe warunki dopuszczalności stosowania korekt cen transferowych. Choć prawnie uregulowane od 2019 roku, już wcześniej były narzędziem służącym podatnikom.

Przez korektę TP należy rozumieć skorygowanie rezultatu finansowego ustalonego pomiędzy podmiotami powiązanymi. Celem korekty TP ma być przede wszystkim przeciwdziałanie zaniżaniu dochodu (podwyższania straty) wynikającego z wystąpienia różnicy pomiędzy warunkami ustalanymi pomiędzy podmiotami powiązanymi a tymi, które ustaliłyby w analogicznej sytuacji podmioty niepowiązane. Nie każda korekta wyniku finansowego czy wynagrodzenia będzie jednak korektą cen transferowych. W tym celu konieczne jest spełnienie wielu warunków.

Co warte podkreślenia, mimo, że art. 11c ust. 2 ustawy o CIT odnosi się do korekty „in minus", to jednak podatnicy mogą stosować korekty cen transferowych również w sytuacji, gdy dochód (strata) wykazywany przez podatnika jest wyższy (strata jest niższa) od dochodu (straty), jakiego należałoby oczekiwać, gdyby powiązania nie istniały.

W praktyce wprowadzenie korekty TP z perspektywy biznesowej może wydawać się dość proste, jednak z perspektywy podatkowej może powodować wiele wątpliwości takich jak odpowiednie ujęcie podatkowe czy moment tego ujęcia.

Istotą jest urynkowienie

Ze względu na wiele...