Kontrowersje wokół wpłaty podatku przez osobę trzecią

Pomimo korzystnego orzecznictwa, wpłata podatku przez posłańca nadal może wiązać się z ryzykiem zanegowania przez organy skutecznego wygaśnięcia zobowiązania podatkowego.

Każdy dosyć instynktownie, ale i w pewnym zakresie bazując na swoim doświadczeniu, potrafi opisać czym jest podatek. Jest to konkretna i relatywnie pewna kwota pieniężna, którą jesteśmy zobowiązani do odprowadzenia do budżetu publicznego w związku z obowiązkiem wynikającym z przepisów prawa. Nieco więcej trudności może sprawić rozróżnienie między podatkiem a opłatą czy też składką, zwłaszcza, że sam ustawodawca potrafi posługiwać się tymi terminami dosyć niekonsekwentnie.

W Ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) ustawodawca w art. 6 zdefiniował podatek jako publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej. Nie wyartykułował przy tym wprost cechy, która niejako koresponduje z intuicyjnym rozumieniem tego świadczenia. Mowa o osobistym charakterze podatku, tj. stanowienia przezeń obciążenia dotyczącego majątku podatnika jako strony zobowiązania podatkowego. Zasadę tę można jednak wyinterpretować pośrednio z innych przepisów Ordynacji podatkowej, w tym w szczególności przepisu art. 26, zgodnie z którym podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za podatki wynikające ze zobowiązań podatkowych.

Oznacza to niemożność przeniesienia obowiązku zapłaty podatku na podmiot trzeci, np. w drodze umowy...