![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Od witenagemotu do Westminsteru
Parlament brytyjski to jedna z najstarszych instytucji w Europie. Niektóre jego tradycje, choć dzisiaj wydają się zabawne i archaiczne, wykuwały się w bardzo dramatycznych i mrocznych czasach.
Prawzorem dla przyszłego parlamentu brytyjskiego był średniowieczny anglosaski witenagemot – rodzaj zgromadzenia narodowego, które miało doradzać władcy w podejmowaniu najważniejszych decyzji. Witenagemot był także pewną formą sądu królewskiego wzorowanego na podobnej instytucji w państwie Karolingów. Spotkania witan odbywały się w różnych miejscach w kraju. Uczestniczyć w nich mogli przedstawiciele lokalnych społeczności. Podczas obrad omawiano rozmaite sprawy regionalne, jak również dotyczące całego kraju.
Najczęściej witenagemoty zbierały się w okolicach Winchesteru i Londynu, rzadziej na północy w Nottingham i Lincoln. Obok króla i szlachetnie urodzonych królewskich wasali w często burzliwych naradach uczestniczyli także biskupi i opaci.
W XI wieku Wilhelm Zdobywca zastąpił witenagemot instytucją nazywaną Curia Regis (radą królewską), którą w języku potocznym nazywano parlamentem. Słowo „parlement” oznaczało w języku starofrancuskim „mówienie”. Do 1215 r. owo „mówienie” było jedynie jednostronną komunikacją suwerena z wasalami. W XIII wieku siedziba rady królewskiej stała się miejscem, w którym królowie spotykali się z baronami, aby ustalać odpowiednie obciążenia fiskalne za finansowanie kampanii wojennych lub obronność...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
